Ik wil vluchten. Het liefste naar het buitenland.
Ken je dat? Je wordt overspoeld door tegenslagen, je PTSS is hevig aanwezig waardoor ook je depressie er niet beter van wordt. Ik heb er nu enorm veel last van. Wat ik dan het allerliefste wil is mijn koffers pakken en wegwezen. Even de rust opzoeken. Alleen met mezelf, daar heb ik voor nu genoeg gezelschap aan. In mijn hoofd heb ik al drie reisjes gemaakt: naar Frankrijk, Portugal en Zeeland. In mijn hoofd ja. Want daadwerkelijk doen, dat is een ander verhaal.
Verplichtingen
Wij werkende/studerende mensen hebben zoveel verplichtingen. Je kan niet zomaar ‘even’ op vakantie gaan als je daar zin in hebt. Je moet verlof vragen van je werk of een paar weken studie opofferen. Als je dan afweegt wat belangrijker is: werk/studie of vakantie? Dan gok ik dat de gemiddelde mens het eerste kiest. Zou ik ook doen namelijk. Toch blijf ik maar op het internet zoeken naar korte vakanties in Europa. Soms komt het zover dat ik bijna op de reserveerknop druk, maar op dat moment klik ik het venster weg. Waarom ga ik niet gewoon even weg? Boeien wat ze er op mijn werk van vinden! Maar eigenlijk boeit me dat wel…
Jezelf aan je lot overlaten
Wat maakt het zo moeilijk om aan jezelf toe te geven dat je er even tussenuit moet? Ikzelf heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ik kan niet zomaar mijn werk achterlaten en weggaan. Als ik dat wel doe, dan komt er een groot schuldgevoel over mij heen. Ze hebben mij nodig, anders loopt de hele planning in de soep. Maar, ik heb mijzelf ook nodig. Als ik mezelf teveel overgeef aan mijn werk, dan loop ik steeds voor mijn problemen weg. Verwerken gaat dan niet en aan mijzelf werken ook niet. Dus een balans vinden is erg belangrijk. Maar hoe doe je dat als je dat niet gewend bent, zoals ik?
Inzichten
Ik had er laatst een gesprek over. Iemand zei tegen mij: geef mij een lijstje met zes dingen die je leuk vindt om te doen. En ook écht kan doen als je even wil ontspannen of als je vrij bent (dus niet op safari gaan in Afrika, bij wijze van). Het volgende lijstje kwam tot stand:
- Met vriendinnen afspreken
- Ballet
- Hardlopen
- Met mijzelf op pad naar een stad
- Schrijven
- Wandelen in de natuur
Kind kan de was doen! Een lijstje is zo gemaakt. Het hielp mij om meer overzicht te creëren, anders blijft het zo in mijn hoofd spoken en onderneem ik geen actie. Ik zou zeggen: maak een lijstje en wissel je werk/studie af met een activiteit om even tot jezelf te komen. Ik ga het ook doen. Wie weet wat het mij brengt!
Quote bij dit verhaal: Put yourself on the top of your to-do list – It’s simply Nichole
Liefs, Ghyta
